Translate

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ

Μήνυμα στον Εκτυπωτή
Σε κάποια περιοχή της Αγγλίας, μία οικογένεια με 2 παιδιά είχε αγοράσει ένα παλιό σπίτι για να μείνει, μετά την μετάθεση που πήρε ο άντρας του σπιτιού. Η δουλειά του ήταν Μηχανικός Λογισμικού και όπως ήταν φυσικό ο Η/Υ και ο εκτυπωτής ήταν σε καθημερινή βάση ανοιχτοί για την δουλειά του.
Τα μικρά παιδιά της οικογένειας δεν μπορούσαν να συνηθίσουν την αλλαγή του περιβάλλοντος και γιαυτό το βράδυ δεν μπορούσαν να κοιμηθούν εύκολα, λέγοντας σαν δικαιολογία ότι κάποιος έκανε φασαρία!
Στο σπίτι δεν υπήρχε κανείς άλλος εκτός από τα 4 άτομα! Αυτή η ιστορία με το πρόβλημα των παιδιών συνεχίστηκε για αρκετό χρονικό διάστημα, και είχε φτάσει σε σημείο να νευριάζουν οι γονείς τους, οι οποίοι δεν τους πίστευαν.
Όταν μία μέρα έγινε αυτό που κανείς δεν πίστευε. Ο μπαμπάς έγραφε κάτι στον Η/Υ, όταν η μητέρα τους φώναξε για φαγητό. Ο πατέρας έκλεισε τον Η/Υ και τον εκτυπωτή και πήγε να κάτσει στο τραπέζι, το οποίο ήταν μακρυά από το δωμάτιο που ήταν οι Η/Υ-εκτυπωτής. Κάθισαν και οι 4 να φάνε, όταν ξαφνικά ακούστηκε ο θόρυβος του εκτυπωτή! Ο πατέρας ήταν σίγουρος ότι τα είχε κλείσει! Και οι 4 κοιτάχτηκαν στα μάτια και σηκώθηκαν να πάνε να δούμε τι είχε συμβεί. Προχωρώντας προς το δωμάτιο ο θόρυβος σταμάτησε. Μπαίνοντας στο δωμάτιο είδαν τον Η/Υ και τον εκτυπωτή κλειστό! Όμως ο εκτυπωτής είχε ένα χαρτί εκτυπωμένο. Το πιάνει ο μπαμπάς και το διαβάζει:
«Μην φοβάστε! Είμαι το φάντασμα του σπιτιού. Δεν πρόκειται να σας πειράξω. Ζητάω συγνώμη από τα παιδιά. Δεν πρόκειται να σας ξαναενοχλήσω. Αύριο φεύγω!» Και κάτω-κάτω στο χαρτί γραμμένο με πένα το όνομα Αρθουρ Ίργκεν, 1856.

 Robert The Doll.

454006_originalΤο όνομα της κούκλας είναι «Robert the doll» και είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Φημολογείται πως… είναι δαιμονισμένη! Ένα φαινόμενο που απασχολεί πολλούς επισκέπτες του μουσείου Martello στο ιστορικό Custom House, στο Key West της Φλόριντας. Πολλοί προσπάθησαν να εξηγήσουν τι συμβαίνει με την συγκεκριμένη κούκλα μα κάνεις μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να δώσει κάποια απάντηση. Η κούκλα ανήκει στον Ελληνικής καταγωγής ζωγράφο Robert Eugene Otto, ο οποίος απέκτησε την κούκλα το 1906 όταν ήταν 6 χρόνων. Του τη χάρισε η νταντά του που κατάγονταν από τις Μπαχάμες και εξασκούσε μαύρη μαγεία.
Η κούκλα είναι φτιαγμένη από άχυρο και ο Robert δεν την αποχωρίστηκε μέχρι και το τέλος της ζωής του. Συμπεριφερόταν στην κούκλα λες και ήταν άνθρωπος. Την έντυσε με τα δικά του ρούχα και της έδωσε το όνομά του. Τον είχαν ακούσει να ρωτάει πράγματα στην κούκλα και μετά να απαντάει ο ίδιος με εντελώς διαφορετική φωνή και μάλιστα σε μια ακαταλαβίστικη γλώσσα.
Λίγους μήνες μετά την άφιξη της κούκλας στο σπίτι του Robert Eugene, άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Αντικείμενα να εξαφανίζονται και να επανεμφανίζονται σπασμένα. Όταν ρωτούσαν τον Robert Eugene για τις ζημιές που γίνονταν, απαντούσε πως «Ο Robert The Doll το έκανε». Γείτονες έλεγαν πως έβλεπαν τον Robert The Doll στα παράθυρα του σπιτιού, τη νύχτα. Τις νυχτερινές ώρες οι υπηρέτες ξυπνούσαν από έναν περίεργο ήχο και άκουγαν βαριά βήματα πάνω στη στέγη. Ένα περίεργο βουητό και τραγούδι ακουγόταν κατά καιρούς από το φυτώριο και ύστερα υπήρχε μια αλλόκοτη μεταφυσική δραστηριότητα. Επιτραπέζιες λάμπες γύριζαν ανάποδα, έπιπλα άλλαζαν θέση από μόνα τους μπροστά στα μάτια του προσωπικού αλλά και των γονιών του Ρόμπερτ.
Όταν οι γονείς του Ρόμπερτ πέθαναν εκείνος παντρεύτηκε την Άνν Πάρκερ, μια κοσμική κυρία και μετακόμισε στο δικό της σπίτι. Η κούκλα τοποθετήθηκε στη σοφίτα της καινούριας οικίας αλλά την έβλεπαν συχνά να κάθεται στο κεφαλόσκαλο και να παρακολουθεί τον Ρόμπερτ να εκτινάσσεται από τις σκάλες της σοφίτας. Η σύζυγος του Ρόμπερτ άκουσε κάποτε την κούκλα να τραγουδάει με φωνή παιδιού νηπιακής ηλικίας. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η γυναίκα του πέθανε και το 1974 απεβίωσε και ο ίδιος. Ερευνητές μεταφυσικών δραστηριοτήτων δηλώνουν ότι η φοβερή κούκλα συνέχιζε τη δραστηριότητά της και μετά το θάνατο του Ρόμπερτ. Κάποιοι ακούν τον ήχο του τραγουδιού της, ενώ λένε ότι τρομάζει τα παιδιά με τρομακτικές γκριμάτσες.
Μετά την απώλεια του ζεύγους το σπίτι πωλήθηκε σε μια οικογένεια που είχε ένα δεκάχρονο κοριτσάκι. Το παιδί βρήκε στη σοφίτα την κούκλα και έτσι έγινε η νέα ιδιοκτήτρια του Robert The Doll. Όμως η κούκλα αντιπαθούσε το κοριτσάκι και έτσι ποδοπάτησε και ακρωτηρίασε τις άλλες κούκλες του κοριτσιού. Λένε πως το 10χρονο κοριτσάκι ξυπνούσε κι έβρισκε την κούκλα να κάθεται στο πρόσωπό του, επειδή ήθελε να το πνίξει. Η οικογένεια μετακόμισε αμέσως και το σπίτι μετατράπηκε σε σπίτι με ιστορική αξία του καλλιτέχνη, ενώ η κούκλα δωρίθηκε στο μουσείο Martello.
Και στο μουσείο τα προβλήματα δεν άργησαν να ξεκινήσουν αφού η κούκλα σκαρφάλωνε στον τοίχο όπως οι αράχνες, από εκεί έβριζε και καταριόταν το τρομοκρατημένο προσωπικό. Τελικά την έπιασαν και την τοποθέτησαν σε μια πλαστική θήκη όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Ωστόσο την κατηγορούν ακόμη για πολλά περίεργα γεγονότα μέσα και έξω από το μουσείο. Είναι ακόμη ντυμένη με τη στολή του ναύτη που της έφτιαξε ο Ρόμπερτ από τα δικά του ρούχα και κρατάει ένα μικρό αρκουδάκι.

Αυτή η κούκλα ήταν αφορμή για όλες τις ταινίες τρόμου που γυρίστηκαν μέχρι σήμερα αλλά και τα βιβλία τρόμου που έχουν γραφτεί. Ο Robert The Doll καταχωρήθηκε ως «στοιχειωμένη κούκλα» από την Παραψυχολογική Εταιρία των ΗΠΑ. Υπάρχει η φήμη πως ο Robert The Doll καταριέται αυτούς που τον φωτογραφίζουν, εκτός εάν πάρουν ευγενικά την άδειά του. Χιλιάδες γράμματα έχουν σταλεί στο μουσείο και ζητούν από τον Robert The Doll, να τους συγχωρέσει και να πάρει πίσω την κατάρα του.
Η ΠΤΗΣΗ 101

Το 1972, η πτηση 101 των Ανατολικων Αερογραμμων επεσε σε ενα βαλτο στη Φλοριντα, σκοτωνοντας 101 ανθρωπους. Αναμεσα τους και τους 2 πιλοτους: τον Bob Loft και τον Don Repo. Πρεπει να αναφερω οτι πριν την συντριβη ο Repo ειχε κατεβει σε ενα μικρο θαλαμο (hellhole τον ονομαζαν), ακριβως κατω απο την καμπινα, προκειμενου να ελεγξει γιατι το αεροσκαφος εχανε υψος.
Απο εκεινη την ημερα και επειτα, πολλες μαρτυριες αναφερουν τους δυο αυτους πιλοτους, να εμφανιζονται παντα στο συγκεκριμενο τυπο αεροσκαφους. Ενω ενα L-1011 ηταν ετοιμο για απογειωση, και ο μηχανικος πτησης ολοκληρωνε τον καθιερωμενο ελεγχο, ακουστηκε η φωνη του Repo: "δεν χρειαζεται να κανεις δευτερο ελεγχο, τον εχω κανει εγω"
Να σημειωθει οτι το πληθος των μαρτυριων προερχεται απο ατομα σε εξαιρετικα καιριες θεσεις - πιλοτους, αξιωματικους, ακομα και απο τον ιδιο τον αντιπροεδρο των Ανατολικων Αερογραμμων ο οποιος μαλιστα περασε πανω απο μιση ωρα μιλωντας με τον Loft, νομιζοντας αρχικα οτι ηταν ο δικος του κυβερνητης!
Μια αλλη περιπτωση ο Loft εμφανιστηκε μεσα στο αεροσκαφος μπροστα σε δεκαδες επιβατες, προκαλωντας τετοιο πανικο, ωστε η πτηση ακυρωθηκε...λιγο αργοτερα πολλοι αναγνωρισαν τον Loft απο φωτογραφιες. Αποδειχτηκε βλαβη στα υδραυλικα συστηματα του αεροσκαφους, που ισως να ειχε αποβει μοιραια στους επιβατες...αμα η πτηση αυτη γινοταν...
Αλλη φορα μια αεροσυνοδος ειδε το προσωπο του Repo σε ενα φουρνο της μικρης κουζινας του αεροπλανου. Καλεσε τον μηχανικο, ο οποιος παλιος φιλος του Repo, τον αναγνωρισε αμεσως. Τους ειπε να "προσεξουν για κινδυνο πυρκαγιας στο αεροπλανο" Λιγο αργοτερα πριν την απογειωση παρουσιαστηκε βλαβη και φωτια στον ενα κινητηρα, και η πτηση ακυρωθηκε...
Παρομοιες μαρτυριες εχουνε γινει κατα καιρους. Η τελευταιες δυο, το 1990 (το βιβλιο που το διαβασα εκδοθηκε το '91) οι οποιες περιγραφουν εμφανιση του Repo σαν μηχανικο, και περιεργους θορυβους απο τον θαλαμο κατω απο το πιλοτηριο (εκει οπου ειχε μπει ο Repo λιγο πριν συντριβει το αεροσκαφος του)
Τελος, ενα χρονο μετα το θανατο του Repo, ενας κυβερνητης L-1011 ισχυριζεται οτι του εμφανιστηκε τη στιγμη που το σκαφος περναγε μεσα απο ισχυρη καταιγιδα, και του ειπε "μην ανησυχεις...δεν θα υπαρξουν αλλες πτωσεις L-1011...δεν θα επιτρεψουμε να συμβει"
Ο John Spencer εκανε προσφατα ερευνες και επιβεβαιωσε πως απο εκεινη την ημερα του δυστηχηματος, το 1972, δεν υπηρξε αλο ατυχημα στο συγκεκριμενο μοντελο αεροσκαφους...

Σχόλια

Τεχνική υποστήριξη, κατασκευή ιστοσελίδας: Charles Bukowski(7SPY), e-mail: spy7ross7@gmail.com